Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ζωή του Γιάννη Σαββιδάκη: «Ήταν μια ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ μελαψή από τη Γουαδελούπη που….»

Οι άγνωστες πτυχές από τη ζωή του τραγουδιστή, ηθοποιού και συνθέτη που μας εντυπωσιάζει στο «Your Face Sounds Familiar», οι εμφανίσεις του στη σειρά «Της Ελλάδος τα παιδιά», το τραγούδι του «Δέκα μάγισσες», ένα από τα all time classic κομμάτια που αγαπήσαμε, αυτός είναι ο Γιάννης Σαββιδάκης που οι περιπέτειες της ζωής του τον έχουν διδάξει πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.


Αν και γεννήθηκε μια Πρωταπριλιά του 1963 στο προάστιο του Ζωγράφου στην Αθήνα, ο Γιάννης έχει καταγωγή από τη Σητεία. Ο πατέρας του ήταν δημοτικός υπάλληλος και η μητέρα του καθηγήτρια. Από μικρός έδειξε το πάθος του για τη μουσική και στα 12 του χρόνια ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας και βιολιού. Αποφοίτησε από τη Γυμναστική Ακαδημία και βρέθηκε στην Αμερική για μεταπτυχιακές σπουδές.

«Στην Ελλάδα μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου ως γυμναστής στα ΤΕΦΑΑ. Μάλιστα, γυρίζοντας πήρα υποτροφία για μεταπτυχιακό από το Ίδρυμα Ωνάση, την οποία και δεν αποδέχτηκα. Δεν μετανιώνω που γύρισα, γιατί εδώ έκανα την καριέρα μου». Το 1987 μετακομίζει στην Ολλανδία, όπου δημιουργεί το μουσικό σχήμα «Just Us». Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στα πάτρια εδάφη. Η πρώτη του εμφάνιση στο ευρύ κοινό ήταν στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision τo 1989, όπου εκπροσωπώντας την Κύπρο έλαβαν μαζί με τη Φανή Πολυμέρη την 11η θέση.

Η ζωή στην Αμερική

Τα πρώτα καλλιτεχνικά του βήματα τα έκανε στην Αμερική. «Θυμάμαι ότι έφυγα για την Αμερική με 250 δολάρια στην τσέπη, για να πάω να παίξω με ένα γκρουπ. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα. Ήμουν έτοιμος να μείνω για πάντα. Έζησα για λίγο στη Μινεσότα, μετά στη Μινεάπολη. Ξεκίνησα να παίξω με ένα γκρουπ, πράγμα το οποίο δεν έγινε ποτέ. Εκεί πέρασα από διάφορα επαγγέλματα. Ήμουν εργάτης -φτιάχναμε τζάκια, καμινάδες σε εξωτερικούς τοίχους-, καθάριζα σπίτια και τις Κυριακές δούλευα σε έναν φούρνο όπου έκανα cheese cake. Εργαζόμουν επτά μέρες την εβδομάδα. Έμεινα δύο χρόνια και στη συνέχεια πήγα στην Ολλανδία, όπου τραγουδούσα και έπαιζα σε διάφορα ελληνικά εστιατόρια. Θυμάμαι, τραγουδούσαμε και οι Έλληνες μετανάστες χόρευαν και μας πέταγαν τα μάρκα και τα φιορίνια αναμμένα με φωτιά. Όλες οι εμπειρίες είναι καλές, αν δεν στοιχίζουν στην υγεία σου».

Πέντε χρόνια αποχής

Για πεντέμισι περίπου χρόνια, ο Γιάννης απείχε από τα καλλιτεχνικά πράγματα. Εκείνη την περίοδο έκανε συναυλίες και δύο παιδιά και όπως λέει εκείνος δεν του λείπει τίποτα. «Είναι σημαντικό να μην έχεις απωθημένα σε κάθε κεφάλαιο της ζωής σου. Έχω κάνει πλατινένιους, χρυσούς δίσκους. Δεν αισθάνθηκα πόλεμο και αν με έχουν πολεμήσει δεν το ξέρω. Νομίζω ότι δεν μας φταίει κανείς, δικές μας είναι οι επιλογές. Κάποια στιγμή ένας διευθυντής εταιρείας μου είχε πει: “Εσύ είσαι σαν τον κομήτη. Έρχεσαι, χτυπάς και φεύγεις. Δεν είσαι μέσα στο παιχνίδι της καλλιτεχνικής παρέας”. Δεν έκανα με το ζόρι φιλίες και σχέσεις για να κρατηθώ στην επικαιρότητα. Ήμουν λίγο κομάντο. Δεν έγινα μαϊντανός, δεν έγινα “κολλητάρι” σε κάποιους. Η εικόνα μου δεν “κορέστηκε” ούτε κούρασε». Εκτός από τη μεγάλη του αγάπη στο τραγούδι ο Γιάννης αφιερώνει το περισσότερο μέρος του χρόνου του και στο εστιατόριό του «Οι τρεις ελιές», που είναι ένα παραδοσιακό φαγάδικο.

Η μεγαλύτερη τρέλα και το διπλό «θαύμα» που έγινε στη ζωή του!

Αν και τα τελευταία χρόνια ζει ευτυχισμένος με την οικογένειά του, έχει ζήσει θυελλώδεις έρωτες και έχει κάνει και πολλές τρέλες για τις γυναίκες της ζωής του όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος. «Ήταν μια χορεύτρια μελαψή από τη Γουαδελούπη, την οποία είχα γνωρίσει στην Κρήτη σε μια εκδρομή με τη Γυμναστική Ακαδημία. Ο πατέρας της ήταν Γαλλοπέρσης και η μητέρα της από τη Γουαδελούπη. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους έρωτες. Έχω φύγει και έχω πάει στην Ιταλία για να τη βρω. Πήγα στη Ρώμη και ουσιαστικά βρήκα το μέρος όπου εμφανιζόταν από τον τηλεφωνικό κατάλογο».

Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο τραγουδιστής είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

πηγη